Vietnam: brommers!

Albergen, 8 september 2008

Email:
ddverkade@hotmail.com
bikedemmer@hotmail.com
www.wereldfietser.mijnalbums.nl

Gelukkig is Vietnam weer totaal anders dan Cambodja. Het is druk op straat met motors en brommers. Een enkele auto tussen duizenden brommers!
We fietsen in een dag van Cambodja naar Ho'Chi'Min (HCMC), de hoofdstad.
Het regent als we de stad infietsen. Het is druk en na lang zoeken vinden we een redelijke kamer.
Langzaam beginnen we steeds meer te denken om in oktober definitief naar huis te gaan.
We lopen rond in de stad en bekijken de bezienswaardigheden. Na 2 dagen gaan we weer fietsen. We hebben het weer naar ons zin en willen graag nog even lekker doortrappen. Jammer dat het regent! Bijna de hele dag door buien en dat wel meer dan een week lang!

Hier toeteren alle automobilisten ook weer. Het is de 'help ik rij!!' mentaliteit achter het stuur. Gelukkig is het niet zo erg als in India.
De Vietnamezen zijn actief, spreken vrijwel geen engels, maar willen wel graag kletsen en dat gaat lastig dan!

Overigens: de enige woorden die wij als eerst leren is: hoeveel kost het?

In tegenstelling tot Cambodja, is het landschap hier prachtig! We fietsen over een bergkam en stijgen langzaam naar 1800 m.
Dalat moet een erg mooi bergdorp zijn. In de regen klimmen we de berg op. Het is koud en nat. De regen komt horizontaal voorbij en er is niets te doen! Er zijn wat grappige bruine cafees waar we koffiedrinken en kaarten. Op de kamer kijken we tv en drinken hete thee om een beetje warm te blijven.

Ook weer in de regen, zoeven we berg af. De weg naar het noorden is rustig en weer door een mooi berggebied met theeplantages. Heel erg mooi.
Af en toe komen we toeristen tegen die achterop een motor reizen. De bestuurders zijn Vietnamezen die goed engels spreken en tevens gids zijn. Een leuke manier om het land te verkennen.

Via Boun Ma Tout en Pleiku gaan we naar Zuid Laos. We twijfelen erg of we er wel heen zullen gaan. We vinden Vietnam erg leuk en hebben gehoord dat er in Laos moeilijk eten te vinden is.

De grensovergang is erg onbekend en staat ook niet op onze kaart. Een Schots-wereldfiets-stel heeft ons erop gewezen. Gelukkig mogen we er ook nog over en fietsen we op 13 augustus met volle fietstassen Laos binnen.