Thailand, katten met afgehakte staarten...

Bangkok, 09-07-2008

Hallo, eindelijk weer een bericht van ons uit het verre oosten!
Ik geloof dat de berichten wat schaarser worden en dat heeft misschien wel te maken met het feit dat we al 970 dagen op reis zijn, 35 landen hebben bereisd in 35.000 kilometer!
We hebben al zoveel meegemaakt dat het ook wel een beetje went.
Desalniettemin hebben we het erg naar ons zin. 'Rare' dingen worden hier ook gewoon...

Vanuit Kuala Lumpur(Maleisie)zijn we op ons gemakje naar het noorden beginnen te fietsen. Het weer is erg regenachtig want... verassend genoeg zitten we weer eens in een regenseizoen! Dat betekent veel schuilen onderweg en laat ergens aankomen als we toch nog wat kilometers willen fietsen op een dag. Zo gebeurde het en alle hotelletjes lopen vol om 18 uur. We hadden dus geen slaapplek. Wij naar de brandweer. Eerst naar de politie, maar die heeft meer een struisvogelpolitiek dus die sturen ons zomaar ergens heen. De brandweer daarentegen heeft een probleemoplossende politiek en meerdere keren hebben we meegemaakt dat we zonder probleem bij 'de mannen' op de slaapzaal konden slapen.

We volgen de weg naar de Cameron Highlands, de bergketen in het midden van Maleisie. De weg slingert door jungle van zeeniveau naar 1800 meter. Weinig verkeer en een mooie asfaltweg. We zijn vlak voor de regen boven. Het is lekker koel en we blijven nog twee dagen. Tanah Rata is erg toeristisch en gezellig. We maken een korte jungletocht en als we op het punt staan om verder te fietsen, worden we, 's ochtends om 8 uur door Maleisiers uitgenodigd om nog een dagje met hun in hun bungalow door te brengen.
Hij was directeur bij een bank en kan gratis in de Dutch bungalow logeren waar wel 7 slaapkamers zijn. 's Avonds gaan we stoomboten, een soort fondue, maar dan op zijn Chinees, met kokende bouillon op tafel waar vis, vlees, groenten en noedels in worden gekookt.

De weg die we daarna volgen om naar het oosten te komen is zo breed en verlaten dat het erg eenzaam voelt. We zijn blij als we weer op een smallere en drukkere weg komen die door dorpjes gaat.

Van oost naar west gaan we nog een keer de bergketen over om naar Penang eiland te gaan. Met de ferry naar Georgetown waar we een paar dagen lekker rusten, eten en rondkijken. Georgetown is een beetje cosmopolitan met een oud Chinees deel en een luxe modern deel.
Hier komen we ook andere fietsers tegen, allebei 1,5 jaar onderweg.

Van hier is het 2 dagen fietsen naar de grens met Thailand. Het visum, 30 dagen krijgen we aan de grens.

In Maleisie hoorden we dat alles in Thailand een derde van de prijzen in Maleisie is. Nou, dat is niet zo. De prijzen zijn ongeveer gelijk en de koppen koffie zelfs duurder. Dat is op zich niet zo erg.
Dan is er de taal. Thailand spreekt bijna geen engels! Met handen en voeten komen we een heel eind.

We gaan naar Phuket, het is een eiland en we gaan erheen met een boot via het eiland Ko Phi Phi (spreek uit pi pi).
Van Krabi naar Ko Phi Phi is leuk. Anderhalf uur varen op rustige zee. Het eiland barst uit zijn voegen met toeristen, maar het is nu laagseizoen en dus erg rustig. Moet er niet aan denken om er in hoogseizoen te zijn!! Het is bewolkt en iedere toerist heeft vieze wonden aan zijn voeten. We blijven maar niet dus...
We vermaken ons 3 uur met verhalen vertellen aan toeristen over onze reis en gaan om 14 uur op een andere boot naar Phuket.

De boot is vol en de fietsen worden met een touw vastgemaakt aan de railing, ze verwachten zwaar weer. Ojee. Dat belooft niet veel goeds, ik heb dat al eerder meegemaakt!
We zijn nog maar koud weg of iedereen wordt naar binnen gestuurd. Over een paar minuten zal het stormen en regenen en... het is waar.
Hoge golven, de fietsen zijn in een mum van tijd los en schuiven wild over het dek. De boot kraakt en piept aan alle kanten. Mensen komen bang uit het ruim en ik, Dienne, begin met kotsen om daar niet mee op te houden tot we weer aan wal zijn... Mensen kijken me vol medelijden aan, ik kan er echt niets aan doen.

Iedereen overleeft het en om 18 uur zijn we in Phuket.(In de Filipijnen is een boot gezonken in deze dagen, bah)
We vinden een goedkoop hotel en eten op de nachtmarkt.
We dachten dat Phuket synoniem stond voor feesten, maar dat hebben we mis. Het is stil op straat en er loopt maar een enkele toerist. De dagen dat het regent vluchten we naar de shopping mall en de droge dagen bekijken we de shophouses in Phuket en het drukke Patong (20km van Phukettown). Hier zijn de feesten en het strand. Het Lloret van Thailand.

Via een brug verlaten we het eiland. We fietsen langs de resorts aan de westkust, naar Ranong, waar een grensovergang naar Birma is, en verder langs de Birmese grens.
Aardige mensen, lekker eten, andere wereldfietsers ontmoet die ook al 3 jaar onderweg zijn.

We gaan de bergketen over waar we helemaal niets van merken en komen bij Chumpon aan de Oostkust. We proberen de kustweg te volgen, met onze minder gedetailleerde kaart. Het lukt aardig, maar we fietsen enkele kilometers om. Coen is er al snel zat van, maar toch blijven we het proberen. We slapen op de veranda bij een dorpshoofd aan het strand en zie prachtige resorts aan het strand. Helaas, het is weer bewolkt.

We gaan via Hua Hin naar Cha-am en blijven daar een dag. We fietsen nu elke dag minstens 120 kilometer met uitschieters naar 160 kilometer. In tegenstaelling tot India, zijn we hier allebei gezond en is het eten wat rijker. We willen ook absoluut niet meer zo ziek worden, dus zorgen we iets beter voor onszelf.

We fietsen langs de floating market. Markt op het water in kleine roeibootjes. De markt bestaat er alleen nog maar voor toeristen en het is leuk om te zien en om gezien te hebben.

In Bangkok gaan we naar Kaosan straat. DE straat voor toeristen! 1000 hotelletjes, eterijen, stalletjes, biertenten, emmers met cocktails. Wat een volk loopt hier rond zeg! Echt prachtig en we krijgen er geen genoeg van!

Een keer hebben wij het ook geprobeerd, een avondje zuipen. Ik was na 2 bier totaal dronken en na 5 bier de volgende dag kotsberoerd. Laat maar. Het was wel gezellig hoor!

Verder hebben we de visa voor Laos en Cambodja aangevraagd, nadat we 3 uur hebben rondgelopen voor we de Cambodjaanse ambassade gevonden hadden.

Verder in Thailand:
+ Onderweg zien we veel tempels, hoog, met puntdak en veel goudverf.
+ Verder hebben we ook een keer bananen met wormpjes gehad, ook niet meer veilig dus, vind ik. ( Coen eet gerust een gefrituurd larfje mee op een markt!!!)
+ Alle katten hebben een afgehakte staart, waarschijnlijk wordt die gebruikt in de Chinese medicijnen o.i.d.
+ Niemand toetert!!!
+ (Zwerf)honden komen graag achter ons aan rennen. Coen jaagt ze allemaal weg!

We vermaken ons prima, we zijn gezond en gelukkig. Het reizen in dit gebied is zo ontzettend makkelijk en de mensen in Thailand doen meestal alles om het je naar de zin te maken! Wat een verschil met India!

Deze keer even geen foto's, misschien erg binnenkort, anders de volgende keer weer.
Oude foto's staan nog steeds op www.wereldfietser.mijnalbums.nl
en onze emailadressen zijn:
bikedemmer@hotmail.com
ddverkade@hotmail.com

Verder wil ik graag een oproep doen.
Wij zoeken een plek in Hongkong om onze fietsen te stallen van 4 oktober tot en met 6 november 2008.
Ken je iemand? Laat het ons ajb weten!

Over 3-4 dagen denken we in Cambodja te zijn.

Lieve groeten,

Dienne en Coen