Dag 18 t/m 58, Duitsland, Frankrijk, Spanje

Madrid, Spanje 08-01-2006

Hallo Allemaal,
We zijn nu in Madrid. We zijn hier anderhalve week geleden aangekomen om hier met een paar vrienden Oud en Nieuw te vieren.
Het gaat erg goed met ons, we hebben het prima naar ons zin op de fiets en samen.
De afgelopen weken hebben we niet veel van ons laten horen, maar we hebben genoeg te vertellen. We gaan ons best doen om een mooi verslag voor jullie te maken.
Veel leesplezier!

Na een week vakantie in Häder (bij Augsburg in Duitsland) fietsen we verder.

Dag 18: 29-11-2005, Häder - Gamerschwang

Na een lekkere cappuccino van Torben fietsen we om 8 uur weg. Het sneeuwt maar we laten ons daardoor niet beinvloeden. Van fietsen is niet echt sprake. We glibbergen en glijden over de weg. Er is wel een fietspad, maar omdat dat zo glad is, rijden we liever op de grote weg waar het ook glad is! Na 15km en een sneeuwschuiver, zitten we te dubben, doorgaan of terug. We nemen de juiste beslissing en gaan verder. Even later houdt de sneeuw op en wordt het mooi weer. Onderweg drinken we bij een Renault dealer in de showroom onze thee. Van een verkoper krijgen we lekkere koekjes.
Halverwege de dag zijn de remblokken van Dienne versleten en gaan deze bij een garage vervangen. Lang buiten staan is er niet bij. Daarvoor is het te koud. Om 16:45 is het donker en gaan we opzoek naar een plek voor de nacht. Bij het 3e adres is het raak. We kunnen op de hooizolder slapen, maar niet in het hooi. Elke kookt voor ons spaghetti met pesto. Wanneer ze naar het werk gaat moeten wij de warme keuken verlaten en gaan naar de ijskoude schuur. Even later komt Tobias de man van Elke ons thee en koekjes brengen. Om 20:30 gaan we slapen.
Dagtot. 93km
Tot. 985km

Dag 19: 30-11-2005: Gamerschwang-Altental

Ondanks de ijzige kou in schuur hebben we heerlijk geslapen. Diep in de slaapzak is het goed toeven. Bij deze ijskoude gelegenheden ritsen we slaapzak niet aan elkaar en heeft alleen onze neus dus last van de kou!
We moeten vroeg weg want Elke en Tobias gaan ook weer werken en slapen. Er staat nog wel een ontbijtje klaar voor ons in de warme keuken en we krijgen thee in de thermosfles mee. Jaja de fles die we op ons 3e adres al kregen gaat nog steeds mee en we zijn er ontzettend blij mee.
We fietsen om 7.50 uur weg en het is KOUD!!
In Ehingen komen we op de B311 en die volgen we omdat we het vertrouwen hebben verloren in de mooie fietspaden in Duitsland. Mooie paden, maar het is om en vooral in de winter missen er vaak bordjes...
De Bundesstrasse dus...
Recht toe recht aan naar Tuttlingen. Onderweg eten we een paar keer brood in een winkel en een autodealer (vandaag geen koekjes). We hebben vaak grote honger, waarschijnlijk door de kou. Overdag is het 2 graden.
De weg wordt erg druk als het donker wordt en we fietsen niet meer prettig naast de dikke vrachtwagens. In een klein dorpje waar een hotel en een boerderij is, vragen we bij de boer voor onderdak... en ja hoor, we mogen blijven. Verbazingwekkend dat we op zo´n moment dan niet naar het hotel worden gestuurd!
Elisabeth en Jens hebben een tuinhuisje waar we in mogen slapen. Eerst warmen we ons bij de muurkachel (een haardvuur in de keuken waarbij een muur in de woonkamer verwarmd wordt waar je dan tegenaan kunt zitten . Zo´n kachel zullen we later ook nog tegenkomen.)
Na een gezellig avondeten met de restjes zuurkool en aardappelen en brood gaan we rond 21 uur slapen. Het tuinhuisje in ondertussen opgewarmd...
Dagtot: 92 km
Tot: 1077 km

Dag 20: 01-12-005, Altental 800 m - Randen 1000m- Eggingen 600m

Omdat Jens boer is, gaat´ie altijd vroeg op. Wij ook dan maar. Om 7 uur opruimen en heerlijk onder de douche, altijd douchen als het kan, je weet nooit wanneer de volgende douche komt!
Duits ontbijt met brood, worst, ei, kaas, jam en honing. Heerlijke thee die Elisabeth zelf maakt met johanniskruid.
Om half 9 vertrekken we pas. Foto´s, de oprit afglibberen en op pad. Mooie weg naar Tuttlingen , stil, bosrijk en besneeuwd.
Vanaf Tuttlingen nemen we een fietspad, 7 km alleen maar sneeuw. Coen vindt het prachtig maar ik moet even wennen . De gemiddelde snelheid is niet hoog en we fietsen ook alleen maar omhoog! De wereld is erg klein door mist, sneeuwen bergen.
Op een gegeven moment fietsen we over een plateau, later nog een flinke klim van 600 m naar 1000 m hoogte en daarna alleen maar naar beneden. Omdat het een stevige klim was, en dus flink zweten is het dubbel zo koud als we naar beneden zoeven. Ik kan niet meer opwarmen, ook niet als we in een supermarkt gaan eten.
In een cafeetje drinken we een chocomel, de eigenaars zijn erg enthousiast over onze trip en we krijgen de chocomel gratis en nog wat geld mee! Zo makkelijk gaat het ons af.
Die avond komen we in Eggingen bij een schnapsboer uit die 16 soorten schnaps brandt.
Heerlijk luxe eigen kamer met groot bed. Ik lig er alleen in want Coen drinkt samen met de schnapsboer heeeeeel veeeel schnaps en komt dus heel laat en heel dronken om 3 uur het bed in rollen!

dagtotaal: 74km
totaal: 1151km

Dag 21: 2-12-2005, Eggingen - Bad Sackingen- Basel

Ook deze morgen vertrekken we gewoon om 9.30 uur. Ik fit en Coen met kater en kegel...
Voor onderweg hebben we koekjes meegekregen die we aan de Rijn oppeuzelen.
Vandaag naar beneden, nog een fietspadpoging gedaan en uiteindelijk in Basel terecht gekomen.
We vinden bij de Aldi 2 euro in een winkelkar en trakteren onszelf op chocola!
In Basel vragen we bij een fietsenwinkel of iemand misschien een plekje voor ons heeft, en jahoor. Marcus-zeg-maar-Cuzzie woont in een omgebouwde loods en daar mogen we blijven. Vanavond heeft hij filmavond en de hele buurt en alle vrienden zijn uitgenodigd.
Leuk huis, maar heel koud. Iedereen druppelt binnen en Cuzzie is te druk met iedereen zodat het eten voor ons erbij in schiet . En we hebben zo´n honger!
Om 22 uur zitten we dan eindelijk achter een bord eten en gaat de rest filmkijken in een ruimte zo koud als buiten: 3 graden... Zo gek zijn wij niet, dus wij gaan naar bed en slapen heerlijk.

dagtot: 91km
tot: 1242km

Dag 22: 3-12-2005, Basel - Altkirch - Belfort

In de ochtend komt Cuzzie even zeggen dat hij weer gaat slapen en dat we onze gang maar moeten gaan.
We maken thee en eten chocola. Meer mensen worden wakker, het is heel gezellig en uiteindelijk zitten we met 5 mensen achter een heerlijk ontbijt!
Vandaag naar Frankrijk! Het is grappig om te zien hoe wegen en omgeving veranderen bij het overgaan van een grens. De fransen toeteren veel en rijden minder prettig.
´s Avonds in Belfort komen we Laurent tegen die ons bijna direct uitnodigt. Hij spreekt engels, laat ons wat van Belfort zien en woont op de 6e verdieping, dus eerst moeten we de fietsen nog omhoog sjouwen.
Hij is nogal warrig, maar uiteindelijk hebben we gegeten en in een heerlijk bedje geslapen.

dagtot: 76
tot: 1320

Dag 23: Belfort - Isle sur le Doubs - Baume les Dames

We beginnen met een klote pad! Laurent zou ons wel op weg helpen vandaag, het was tenslotte zondag en hij was toch vrij. Coen en ik hadden gehoopt dat we weer door het mooie plaatsje Belfort zouden komen, maar nee hoor, door industrie komen we bij een kanaalpad dat onder een dikke laag ijs en sneeuw ligt. Nou dat is mijn favoriet dus mijn dag kon al niet meer stuk! (Niet dus, ik had al met Coen afgesproken dat als het weer zo zou zijn, dat we dan liever op de grote weg fietsen) Het zou niet lang duren volgens Laurent. Ondertussen was ik al heel chagarijnig en Coen en ik waren allebei heel blij dat we na een aantal km weer samen op de grote weg fietsten.
In een dorp staat een vrouw naar ons te zwaaien en die geeft ons een zakje met croissants... Da´s een goed begin in Frankrijk!
Verder is deze dag niet heel mooi. Regen, tegenwind, geen winkels en dorpen.
Uiteindelijk zijn we het zo zat dat we een paar uur opdrogen en opwarmen in een ongezellig restaurant. We drinken warme melk, want dat is het goedkoopste.
Die avond kloppen we in het donker aan bij een mooi huis met garage.
Van de man des huizes mogen we in de garage slapen en zijn vrouw komt pas om 20 uur thuis. Na een aantal telefoontjes krijgen wij de indruk dat we minder gewenst zijn en we moeten de volgende dag echt om 7 uur weg zijn.

dagtot: 75
tot: 1395

Dag 24: 5-12-2005, Baumes les Dames - Besançon - Dole- Chemin

Zo gezegd, zo gedaan. Om 7 uur in het pikkedonker op de fiets. Vrachtwagens en auto´s sjezen alweer langs.
Het regent, ik zit vol blubber en voel me vies. We ontbijten met oud stokbrood. In Besançcon heb ik het gehad en heb een kaart en warmte nodig . Bij een autoverhuurbedrijf vraag ik een kaart en in ´t centrum drinken we een koffie. Daarna gaat het een stuk beter!
Daarna fietsen over een ,voor mijn gevoel, echte snelweg. In een wegrestaurant eten we ons eigen brood met thee, en zien we hoe andere truckers zich vol laten lopen met bier, wijn en Pernod. En daar gaan wij weer samen mee de weg op!
In Dole hebben we weer honger, brood met chocola, da´s lekker! In het donker fietsen we nog 15km met windmee naar Chemin, waar we bij een oudere vrouw in een stal slapen die niet meer wordt gebruikt.

dag tot: 96km
tot: 1492

Dag 25: 6-12-2005, Chemin - Chalon sur Saone - Maçon

In Nederland zijn we allemaal opgevoed met het idee dat het ontbijt de belangrijkste maaltijd is van de dag. In Frankrijk is dat niet zo en fietsen we vaak weg op een bak koffie. Dat is al een slecht begin van de dag. Vandaag ook. Ontbijt met labberig wit stokbrood dat we bij een bakkerbus kopen en buiten opeten in de kou...
We hebben weer tegenwind en de ketting kraakt. Heel veel groot vrachtverkeer op de weg. Bij een benzinestation mogen we ons brood niet eten en bij de Aldi worden we weggestuurd. Ik ben heel erg moe.
Daarna keert het tij volledig: wind mee, mooie weg en we schieten heel hard op. Het is dan ook wel weer gezellig.
In een dorp voor Maçon vragen we voor een slaapplek. Na 7 x vragen nog geen plek. Bij de Mairie zijn veel mensen en na ongeveer 30 minuten komen Eva en Xavier vertellen dat we bij hun in Maçon mogen slapen.
Een heel gezellig stel, hebben ook een tijdje in Nederland - Vlaardingen gewoond en ze zijn erg nieuwsgierig naar onze verhalen. Xavier vertelt dat hij een keer heeft gehoord van een reiziger die bij de brandweer kon slapen. Misschien iets voor ons?
We eten pasta pesto en drinken wijn. Slapen in een heerlijk bedje...Is alles toch weer goed gekomen.

dagtot: 109
tot: 1682


Dag 26: 7-12-2005, Maçon - Villefrance - Lyon

Na een ´stevig´ ontbijt met stokbrood met jam en koffie, zijn we om 10 uur op pad. Een grauwe dag, regen en vaak zin in eten...
Op naar Lyon. Het valt mee, we kunnen via de Route National redelijk snel de stad in. In het donker komen we in Lyon aan. Het is niet echt een optie om hier voor een slaapplek te vragen, dus na wat brood en chocola fietsen we verder. Verder naar vlak buiten Lyon de buitenplaatsjes St Fons en Venissieux. In St Fons vragen we bij een fietsenwinkel. Geen plek. Een man komt langslopen, is geïnteresseerd en nodigt ons vrij direct uit om te eten. slapen is niet echt mogelijk, maar eten kan wel. Omdat wij altijd denken dat je iemand niet om 11 ´s nachts nog op pad stuurt en dat je dus, als je eenmaal binnen bent, niet meer weggestuurd wordt...
Binnen = slapen.
Gilles is heel aardig, we douchen en eten. Het is ondertussen heel laat en we moeten allemaal vroeg op morgen dus we gaan snel naar bed.

dagtot: 81
totaal: 1682

Dag 27: 8-12-2005, St Fons - Valence - Saulce sur Rhone (Montelimar)

Vandaag veel regen, tegenwind die later draait. We krijgen een enorme bui over ons heen en het vragen naar een slaapplek loopt op niets uit. We besluiten verder te fietsen naar een F1 hotel.
Daar genieten we dan maar van de warmte en het bed.

dag tot: 131
tot: 1814

Dag 28: 9-12-2005, Montelimar - Orange - Remoullin

UItgeslapen, want we hebben voor ´t bed betaald dus moeten we er ook maar lang in liggen!
Om 10 uur weg. storm in de rug, na 15 min zijn we 14km verder dus we hebben dolle pret!
We scheuren verder naar Orange, gemiddelde snelheid 26 km per uur, daar lunchen we en dan weer verder. We proberen een "D"-weg, die is kleiner en zou rustiger en veiliger moeten zijn om te fietsen. Mooi niet. De auto´s willen even snel als over de grote weg en we fietsen hun aardig in de weg. Veel getoeter (vriendelijk???) en gezwaai (met middelvingers??).
We hebben uitzicht op de Mont Ventoux en ik krijg weer kriebels en denk aan de zomer van 2003. We denken ook even aan Rolf (Coen´s oudere broer) en aan de voorbereidingen voor de Alpe d´Huez...
In Remoullin vragen lukt niet.
Oja... voor ik het vergeet. Coen vraagt ´s avonds bij de bakker in zijn beste frans of hij een oud brood mag hebben, haha. Zo schooieren we vanalles bij elkaar. Vaak krijgen we een heel vers brood mee en soms mogen we zelfs kiezen!!
Bij de Mairie zit een oudcommandant van de brandweer en als ik hem vraag naar de brandweer in het dorp, dan regelt hij een heel mooi plekje voor ons.
Tussen de stoere brandweermannen, haha!!
Heel leuk. De mannen vinden het heel gezellig dat we er zijn, we eten met hun mee. Geen franse liflafjes, maar onze buik vol! En ijs toe!
We gaan na het eten dagboek schrijven. Ik ben Coen al kwijt, als Laurent naar me toe komt om te vragen of ik ook een rondleiding wil. Tuurlijk! Coen is al met Bruno op pad in de kazerne.
In Frankrijk heeft de brandweer ook ambulancedienst. Alles wordt uit de kast getrokken om aan ons te laten zien. Ik ga met Laurent een stukje rijden in de 4x4 truck, echt heel grappig want ik had helemaal niet door dat het de 4x4 was en hij reed zo het "off the road" terrein in!
Ik krijg een helm op, compleet met gasmasker, en een jas aan. De fotosessie kan beginnen. En 4 brandweermannen om me heen om me aan te kleden, haha. Ik vond het heel grappig!
Onze kamer is net een hotelkamer, eigen badkamer, schemerlampjes e.d. We slapen heerlijk!

dagtot:108, gem 23 per uur
tot: 1922

Dag 29: 10-12-2005, Remoullin - Nimes - St. Just

In de ochtend is de nieuwe equipe er en krijgen we ontbijt en souvenirs mee.
Via Nimes fietsen we verder naar het zuiden. Het weer wordt steeds beter. Blauwe lucht en zon. nog net te kuod om buiten te zitten, dus eten we wat in een winkelcentrum, waar eerst een meisje geld aan ons wil geven omdat ze denkt dat we dat nodig hebben, en later worden we weggestuurd.
Na een paar kilometers halen we lunch in Lunel bij de Aldi. Als ik even plas in de bosjes heeft Coen alweer een gesprek met een Nederlandse. Astrid nodigt ons uit om bij haar te blijven. We fietsen achter haar auto aan bij haar thuis eten we onze lunch. Ze moet ´s middags werken. Ze staat haar bed af en we hebben het heel goed. We plakken een band voor haar zoon en doen een dutje. Als we wakker worden is het al 20uur en zit de visite al beneden.
We drinken een biertje mee en hebben een uitgebreid diner. Rond 23.30 gaan we weer naar bed.
We slapen echt heel veel, dat zal dan wel nodig zijn, denken we...

dagtot: 61
tot: 1983

Dag 30: 13-12-2005, St Just - Sete - Agde

We hebben geen zin om uit het heerlijke bed te komen en Astrid zit al beneden te wachten met koffie en stokbrood.
We gaan vandaag op weg naar de Middellandse Zee!! We hebben koekjes meegekregen die we in 1 keer opeten zoals we dat altijd doen. Ons motto: open = op!
Strakblauwe lucht, zon. Beetje tegenwind, maar een ontzettend saaie weg!
We zijn er zat van! In Sete hebben we een koffie verdiend! In de Mc Donalds drinken we chocomel met chocola. We schrijven kaartjes en warmen op.
In Agde vragen we weer bij de brandweer. Ziet er heel gezellig uit met kerstlampjes maar juist op die plekken kunnen we niet terecht. (Schone schijn)
Uiteindelijk slapen we in een serre van een failliet restaurant. IJSKOUD: buiten is het -3 graden, binnen 0 graden... Weer erg blij met de slaapzakken.

dagtot: 88km
tot: 2072km

Dag 31: 12-12-2005, Agde - Beziers - Sigean

Vandaag weer koud. Het belooft geen toppertje te worden:
Tegenwind, grijs, laat weg, we hebben dringend behoefte aan koffie en een wc!
Omdat de Macdrek gister zo mooi was en goed bevallen, gaan we in Beziers weer op zoek naar een Mac. Niet op de route, geen grote koffie en een storende radio. Absoluut niet gezellig!!!
Voor lunch halen we brood bij de Lidl, dat niet te eten is. Het brood van de Aldi blijft het lekkerste brood dat we kunnen vinden!!! (Geen grap)
´s Avonds kunnen we weer bij onze vrienden van de brandweer terecht. Ze maken een veldbed voor ons op en verdwijnen zonder iets te zeggen uit het gebouw. Mooi het rijk alleen...

dagtot: 76km
tot: 2148km

Dag 32: 13-12-2005, Sigean - Perpignan - Le Perthus(grens) - Figueres - Borrassa

Vandaag is de weg mooi. Wind in de rug, muziek in de oren en we zijn gelukkig!
Brood bij de Aldi gehaald en geluncht in de Auchan.
In Perpignan is het nog 31km naar de grens. In Frankrijk halen we nog snel 500 gram chocola voor 1,09 euro. De grens Frankrijk-Spanje ligt op een bergpas. De pas is niet hoog. We zijn zo op de top.
In Spanje dinken we koffie: goedkoper en beter dan in Frankrijk. Da´s dus al goed! We krijgen de koffie zelfs aangeboden door een marokkaanse man die in NL heeft gewoond en nu in Spanje woont. Ook krijgen we van hem een kaart van Spanje.
We hebben allebei het gevoel dat het reizen makkelijker zal zijn in Spanje ook al hebben we over de slaapplaatsen in Frankrijk niets te klagen, het was meer dat de mensen in Frankrijk soms wat onsympathiek overkwamen.
We fietsen verder en in Figueres vragen we bij de brandweer: geen slaapplek.
Nog verder gaan we bij huizen aanbellen waar al meer honden dan mensen in het huis wonen, is ook niet erg gastvrij...
Uiteindelijk komen we in een open kapschuur terecht waar we in ieder geval droog en uit de wind zijn.
Het lastige in Spanje is nu al dat wij geen spaans spreken en de Spanjaarden geen engels. Dat belooft niet veel goeds...

dagtot: 114
tot: 2262

Dag 33: 14-12-2005, Borrassa - Girona - Angles

Het weer is goed, we zijn weer erg gelukkig vandaag en lummelen maar wat raak!
We vertrekken om 10.30 uur, de weg is goed, met een brede vluchtstrook, er zijn wat heuvels.
Om 12 uur zijn we in Girona waar we eten. Vanaf daar fietsen we de binnenlanden in naar Madrid en hebben we ook gekozen voor een kleinere weg. Madrid halen we zeker op tijd en het weer is nu ook goed. We mogen nu dus wel een keer genieten van de omgeving enzo.
In Angles halen we eten en dan zoeken we een mooi plekje voor de tent, jaja, de eerste nacht in ons eigen tentje!
Als de tent staat, koken we, drinken thee en gaan om 21 uur slapen.

dagtot: 55
tot: 2318

Dag 34: 15-12-2005, Angles - Sant Hilari Santalm 800m - Vic 530m

Heerlijke dag: uitgeslapen tot 9.30 uur! We vertrekken pas om 11 uur.
Een prachtige weg, we slingeren omhoog naar 800m, door de bergen en zonder verkeer! Echt genieten. We wisten allebei niet dat de binnenlanden van Spanje zo mooi waren...
In Sant Hilari Santalm maken we om 14 uur warm eten: pasta met tomatensaus en kikkererwten, dan hoeven we ons vanavond niet zo te haasten om voor donker ergens aan te komen.
De weg was mooi maar we schoten niet op, na 3 uur fietsen hadden we 20 km gefietst. Dan maar weer even op de grote dikke autovia om kilometers te maken. We mogen er eigenlijk niet op fietsen, we doen het toch en worden niet door automobilisten of politie van de weg gehaald. Er is een hele mooie vluchtstrook, strak, breed en zonder vuil.
De eerste verrassing komt na een paar kilometer: een tunnel van 400 meter! Coen heeft al vaker door tunnels gefietst maar voor mij is het een nieuwe ervaring. Het geluid van een vrachtwagen die langzaam dichterbij komt in een tunnel is overdonderend! ´n Beetje spannend maar na 5 tunnels ook al aan gewend geraakt. De langste tunnel was 650 meter.
Als we uit de laatste tunnel komen zien we niets meer door mist. Het zicht is minder dan 20-30 meter!
Nog 10 km naar Vic (spreek uit: Bik). In de supermarkt eerst wat eten. We hebben onze stuurtas altijd met ´HOLLAND TO CHINA´ in het zicht staan. Soms komen er ook reacties op.
Vandaag komt Ferry de winkel binnenlopen en begint meteen aan ons te vragen over hoe en wat. Hij is een nederlandse student die hier stage loopt. Vic is een echte studentenstad. We mogen bij Ferry eten en we kunnen daar ook slapen.
Het is een heel internationaal studentenhuis en erg gezellig. ´s Avonds nog even mee de kroeg in en om 01.30 uur naar bed.

dagtot: 62
tot: 2381

Dag 35: 16-12-2005, Vic 500m - 800m - Manresa 320m - 700m - Calaf 765m

Hier in Vic begint het weer koud te worden. Het is vanochtend nog steeds mistig. Er ligt ook een miniscuul laagje sneeuw dat gladheid veroorzaakt.
We gaan naar een internetcafe om voor Madrid de nodige emails te sturen.
Als Coen zijn email checkt, komt de eigenaar naar me toe en vraagt of ik een stukje wil schrijven voor de universiteitswebsite. In ruil daarvoor mogen wij dan gratis internetten en krijgen we ontbijt: 2 koffie en 4 broodjes met spaanse worst en ham.
Makkelijk gedaan. Ik schrijf een berichtje en we verzenden emails.
Rond 12 uur gaan we op pad. De mist en de sneeuw zijn weg. We gaan weer naar de autovia, de grote autoweg, waar het fietsen over de vluchtstrook geweldig bevalt. We blijven stijgen en dalen, maar de grote lijn is stijgend tot 800 meter. We dalen tot 300 meter en lunchen in Manresa. We hebben echt geen idee of de weg verder nog gaat stijgen of dalen. Later zal blijken dat we weer moeten stijgen tot 765m.
Ondertussen gaat de zon onder en vriest het weer. Er zijn weinig dorpjes die er uitnodigend uitzien om te slapen. We hebben toch al het idee dat het slapen bij spanjaarden lastig is.
In Calaf fietsen we langs de brandweer. Daar gaan we toch nog maar een keer proberen.
Erg makkelijk! Zodra de ´BOMBERS´(Catalaans voor brandweer) de deur opendoen vinden ze het al heel koud buiten en moeten we maar snel binnenkomen! Daar staan alle kachels op 10 en is het dus heel warm. Er wordt gebeld met de chef. Slapen in de gymzaal is geen probleem. Lekker eten, kletsen ,douchen en naar bed.

Dag tot:75km
Tot: 2457km

Dag 36: 17-12-2005, Calaf 765m - Cervera - Lleida - Alcarras 130m

Om 8 uur zitten we aan het ontbijt. Van Ferran, die goed engels spreekt en van de nieuwe brandweer-equipe is, krijgen we cerials en een banaan. Buiten is het erg mistig en koud. Ondanks het slechte weer verlaten we om 9:30 de kazerne. We komen op de markt in het dorp en krijgen beiden een t-shirt tegen de koud. We trekken het direct aan, halen brood en fietsen met veel mist en tegenwind verder. Later op de dag breekt de zon door en wordt het nog mooi weer ook.
In de stad Cervera eten we bij een grote supermarkt brood en drinken koffie uit onze thermofles. Omdat we het water uit de thermofles hebben verwarmd in een vies pannetje van de brandweer, smaakt onze koffie nu naar oliebollen. We komen in het donker in de grote stad Lleida aan. Daar gaan we weer eten. Ik (Coen) rammel van de honger. Omdat we denken dat het niet handig is in deze grote stad een slaapplek te zoeken gaan we verder fietsen. We komen na 15km in een klein dorp Alcarras. We vragen jongens op straat, de politie, een kapster enz. enz. maar krijgen geen onderdak. Brandweer is er niet, dus zit er niets anders op dan wildkamperen. Buiten het dorp vinden we een mooi veldje. We zetten de tent op en drinken nog een bakje troost. Tegen 22 uur vallen we beiden in diepe slaap.

Dag tot:101km
Tot: 2559km

Dag 37: 18-12-2005, Alcarras 130m - Fraga - Peñalba (88km ten oosten van Zaragoza)

We worden wakker in een ijskoude tent. De ijspegels hangen aan de tent. Nadat we koffie en brood genuttigd hebben, pakken we de klomp ijs (tent) in. Ik (Coen) kan mijn vingers, van de kou, niet meer bewegen. Er is een wegrestaurant in de buurt. Binnen brandt de kachel. We gaan aan de radiator zitten. De serveerster komt direct naar ons toe. Normaal moet je altijd een uur wachten voordat je geholpen wordt, en nu zijn ze er gelijk. Om te vertellen dat je alleen hun warmte wilt gebruiken, lijkt wat gek. Dus bestellen we een lekkere warme kop koffie. Dat hebben we ook wel nodig.
Na 2 sec. komt de serveerster terug met 2 vingerhoedjes half vol koffie. Net genoeg om een halve pink te verwarmen. Gelukkig heeft het toilet een loeiheet water uit de kraan. We zitten 2 uur om de 2 vingerhoedjes leeg te drinken.
Buiten schijnt de zon en vriest het. Het fietsen is prachtig. In de middag wordt het zelfs warm. In Fraga is het ons warmste moment tot nu toe. We gaan in de stad op de stoep zitten en genieten van de zon. Tevens bouwen we de tent op en laten deze natte bende drogen.
Nadat we uitgerust zijn gaan we verder. In een klein gat vragen we de politie naar de ´Bomberos´ (spaans voor brandweer). Volgens haar is deze 7 a 9km verderop. Na 10km komen we bij een tankstation. Helaas, er is geen brandweer in deze buurt en het is al donker. Een oud, vergaan, leegstaand, hotel/hoerenkast is geen optie. In het dorpje Peñalba zoeken we naar een plek. Bij een bedrijf brand licht. We bellen aan en treffen Juan. Hij brengt ons naar zijn huis. Hij gaat terug naar zijn werk en laat ons alleen achter. We genieten van een warm bad. Na 2 uur is onze gastheer weer thuis en wordt er lekker gekookt.

Dag tot:52km
Tot: 2611km

Dag 38: 19-12-2005, Peñalba - Caspe 75m - Alcañiz 315m
Na een heerlijk ontbijt van toast, koekjes, jus d´orange, chocomelk en koffie verlaten we Juan om 8:15. We hebben besloten via de binnenweggetjes te gaan fietsen. Al snel bereiken wij het dorp Caspe.
Daar eten we op de oude dozen in de supermarkt. Opeens zien we dat een vrouw een oude doos zoekt. We reiken haar 2 oude dozen aan en krijgen 5 euro. Dat is snel verdiend. Even denken we aan een handel in oude dozen. Bij de brandweer van Caspe krijgt Diënne olie voor haar ketting. De olie die ik (Coen) bij me heb, is niet goed voor Diënnes ketting.
Over een rustige, heuvelachtige weg fietsen we door de binnenlanden van Spanje.
In de historische stad Alcañiz kopen we van de 5 euro die we gekregen hebben een cake in de supermarkt.
We vinden een leuk koffie-cafe waar we koffie bestellen en onze eigen cake opeten. In het donker fietsen we naar de brandweer. Daar aangekomen krijgen we te horen dat we naar de "local police" moeten gaan. Ik (Coen) heb daar helemaal geen zin in. Op een paar landen na, heb ik nog maar weining succes gehad bij de heren van de wet. Maar onder het moto "niet geschoten is altijd mis" proberen we de "local police". Wanneer we voor het buro staan, komt een agent naar buiten. Hij heeft het verhaal al van de brandweer gehoord. We kunnen hem volgen. Ik (Coen) denk nog, zie je wel hij brengt ons naar een hotel, als ik het niet wist. boven alle verwachting heeft deze agent een sleutel van de kathedraal en kunnen we in een speciaal ingericht deel slapen. Er zijn 3 slaapkamers (en omdat we de eersten zijn mogen wij een kamer kiezen), een eetkamer en een douche/wc. Alles is schoon en gratis. We krijgen de sleutel en een bonnetje waarmee we in een plaatselijk restaurant kunnen gaan eten. We geloven onze ogen niet! Met de bon gaan we naar het restaurant en krijgen op vertoon van de bon een blikje drinken (naar keuze) en een groot brood met spaanse Tortilla (aardappels in gebakken ei). Het eten is voortreffelijk. Na het eten lopen we nog wat door de stad. Op onze "hotelkamer" nemen we nog wat thee en chocola en vallen in slaap.

Dag tot:70km
Tot: 2682km

Dag 39: 20-12-2005, Alcañiz 315m - Alcorisa 630m - Las Traviesas 1180m - Montalban 880m

Vandaag is een mooie dag. Het is bewolkt, ongeveer 6 graden en we hebben WIND in de RUG. Wel moeten we veel klimmen. Bij 700 meter denken we dat we er zijn.
Dan komt nog een top van 900 meter met een restaurant en veel zendmasten. We denken dat we het ergste gehad hebben. Niets is minder waar als blijkt dat er nog een pas van 1180 meter komt. Tot nu toe de hoogste top tijdens de reis.
Daarna gaat het ook wel lekker bergaf naar Montalban.
In dit dorp worden we geholpen door de politie. Zij brengen ons met de auto naar een leegstaand "Rode Kruis" gebouw. We bekijken ons nieuwe onderkomen en gaan akkoord.
Terug op het buro mogen we ons douchen en eten. Daarna gaan we onder politie-begeleiding naar het leegstaande huis. Helemaal leeg staat het huis niet. De politie weet ons te vertellen dat de dekens en de lege flessen wijn van een zwerver zijn. Het schijnt dat de zwerver af en toe hier komt slapen. Wij maken ons niet druk om de zwerver en gaan lekker slapen.

Dag tot:77km
Tot: 2759km

Dag 40: 21-12-2005, Montalban 880m - Pas Minques 1300m - Monreal del Campo 925m

De zwerver is vannacht niet gekomen. Althans, niet dat wij gemerkt hebben! Binnen vriest het (op de wind na) net zo hard als buiten. Even opwarmen in een cafe waar we ons eigen brood mogen eten. Als we opgewarmd zijn, gaan we fietsen.
De zon schijnt. Zolang je fietst is het mooi warm. Vandaag eten we boven op de Minques, 1300 boven de zeespiegel. Het hoogste punt tot nu toe op de reis. Was zoiets gisteren ook al niet?
In iedergeval hoeven we jullie niet te vertellen dat toppen nooit alleen zijn. De hele dag fietsen we door berg en dal.
Op de top kunnen we de mist al in het dal zien hangen. Monreal del Campo wordt ons dorp om te overnachten.
Via een supermarkteigenaar die goed engels spreekt komen we bij onderwijzers terecht die ons bij het Rode Kruis gebouw brengen. Van Maria mogen we hier slapen. Het is een mooie grote warme ruimte. Maria brengt ons zelfs nog eten. We hebben het weer eens erg goed getroffen.

Dag tot:60km
Tot: 2821km

Dag 41: 22-12-2005, Monreal del Campo 925m - Molina 1050m - Alcolea del Pinar 1205m

Het is minus 6 graden. Na 10km klimmen hebben we het warm. In de middag komen we in Molina. Hier is het erg koud. We moeten in een restaurantje lunchen. Gelukkig mogen we ons eigen brood eten.
Weer klimmen we vandaag tot bijna 1300 meter (1280 om precies te zijn). We komen in het donker in het dooie gat Alcolea aan. Er zijn bijzonder weinig huizen waar licht brand. Bij het 2e huis met licht hebben we geluk. Er zijn dominicaanse bouwvakkers.
Het huis is van een madrileen en wij mogen van hen gerust in het huis slapen. Overal ligt bouwstof en rommel. De bouwvakkers zitten aan het bier. Het lijkt ook wel of dat het belangrijkste is. Wij lachen erg om de scheve tegels in de "nieuwe badkamer". Op de eerste verdieping maken wij ons bed. Een bouwvakker komt terug om ons eten te brengen. Zelf haalt hij een fles rum uit het halve huis. Na het eten en koffie drinken gaan we lekker slapen in de verflucht. Wat wel goed is, is de warme kachel en het warme water uit de kraan.

Dag tot:112km
Tot: 2934km


Dag 42: 23-12-2005, Alcolea del Pinar 1205m - Sigüenza 1000m

Het is koud buiten. Wel schijnt de zon lekker. Na 20km bergaf komen we in het historische stadje Sigüenza. Daar treffen we Kevin. Met hem gaan we naar een cafe om een koffie te drinken en op te warmen. Kevin is een Amerikaan die in dit katholieke Spanje, als predikant het protestanse geloof predikt. Hij is bezig met het opzetten van een kerk.
Kevin nodigt ons uit bij zijn familie te komen slapen. Nadat we zijn vrouw Joanne hebben ontmoet gaan we het stadje bezichtigen. De rest van de dag bestaat uit eten, vrienden bezoeken, met de kids, Elena(12), Elisabeth(10) en Emily(8) naar een kerstconcert gaan en eten.

Dag 42 t/m 44
23-12-2005 t/m 25-12-2005 KERST in Sigüenza
Onze kerst kon natuurlijk niet meer stuk. We hebben gezien hoe de Amerikanen hun kadootjes, die onder de kerstboom lagen, uitpakten en veel en lekker gegeten. Ook nam Pedro, de spaanse vriend van Kevin, ons overal mee naar toe. We hebben een oude zoutmijn, natuurgebieden en kroegjes bezocht. Op eerste kerstdag hebben we met 10 personen bij Pedro en Violetta thuis gedineerd. Daarna zijn Diënne en ik bij Pedro en Violetta blijven slapen. Al met al was het een gezellige kerst.

Dag 45: 26-12-2005, Sigüenza 1000m - 1200m - Hita 900m - Guadalajara 870m

De eerst 20km fietsen we samen met Pedro en Kevin. Beiden hebben een mountanbike. Pedro weet erg leuke padjes. Pedro let ook even niet op en fietst Diënne omver. Gelukkig niets ernstig. Het is mistig en af en toe regent het. Na 20km fietsen Kevin en Pedro naar huis. Wij gaan alleen verder. In het dorpje Hita worden we door de politie aangehouden. Ons wordt meegedeeld dat we kleding met reflector moeten dragen en het licht moeten aanzetten. Geen politie in Spanje rept over het dragen van een fietshelm. Ik weet dus niet waar de fabels over helmplicht vandaan komen.
In Hita eten we in de bushalte net zolang tot we koud zijn. Fietsen is de enige manier om warm te blijven. Om 17 uur komen we in de grote stad Guadalajara aan. We gaan hier naar een slaapplaats zoeken.
Bij de brandweer hebben we weer veel geluk.

Dagtot: 85km
Tot: 3051km

Dag 46: 27-12-2005, Guadalajara - Alcala - Madrid

Ook bij deze brandweerkazerne worden weer de nodige foto´s gemaakt voor we vertrekken.
Om 9 uur fietsen we weg, nog een rondje door het plaatsje en dan naar de grote snelweg. Lekker snel naar Alcala want we hebben echt veel zin om in Madrid aan te komen vandaag!
Jammer dat we tegenwind hebben.
We lunchen na 24 km in Alcala in de supermarkt en daarna eten we op een pleintje nog een spaanse specialiteit: turron, die echt niet lekker is... Zelfs Coen vindt ´t vies!!! Met een bakje koffie uit de thermosfles spoelen we de rommel weg.
Het is nog minder dan 50 km naar Madrid. Automatisch gaan we aan treuzel... Ketting smeren, fietsen afspoelen, eten... ga maar door. We schieten niet echt op. Rond 17 uur fietsen we midden in Madrid. We hebben de snelweg achter ons gelaten en nu schieten de auto´s weer dicht langs ons.
Op Plaza del Torres, een stierenvechtstadion, eten we alweer en dan op naar Marion haar huis.
Zou ze thuis zijn? De portier zegt van niet en spreekt ook geen woord engels.
Gelukkig komt Christian eraan. Hij is heel enthousiast over onze manier van reizen en wil alles weten. Zijn vader blijkt de buurman van Marion te zijn. We mogen even boven komen voor een bakje koffie.
De buurman doet wel sjiek aan, hij is een persoonlijke vriend van de koning en er hangen ook foto´s van hem met Dalí... Zó een dus...
Later gaan we daar weer weg en rond 21 uur proberen we weer bij Marion, geen gehoor en we maken een bord waarop staat dat we een slaapplek zoeken.
Het is ondertussen pikdonker. Als we geen slaapplek vinden is de enige optie om de stad uit te fietsen en in een park te kamperen. Daar heb ik dus helemaal geen zin in!!(Diënne)
Rond 23 uur proberen we onze laatste redders in nood. Ondanks onze goede ervaringen bij de brandweer verwachten we hier in het grote Madrid, bij ´onze jongens´, geen slaapplek te krijgen.
Toch proberen, en ja hoor. Zonder aarzelen krijgen we een slaapplek in de gymzaal. Ze verontschuldigen zich zelfs dat het niet zo´n mooie kazerne is en dat ze geen bed voor ons hebben. De douche is in ieder geval lekker warm, en het eten dat we krijgen erg lekker.
Is alles wéér goed gekomen!

dagtot: 69
tot: 3120

Dag 47 t/m 58, 28-12-2005 t/m 8-01-2006 Madrid

Bij de brandweer staan we vroeg op. We kunnen onze fietsen op de kazerne laten staan. Dat komt goed uit want we gaan naar het vliegveld om Rolina en Paul op te halen. Ze weten dat niet dus het is een verassing.
Om 10 uur zijn we er. Precies op tijd. Alleen om 12 uur hebben we ze nog niet gezien!! We besluiten naar hun hotel te gaan en daar na te vragen. Onderweg komen we ze al tegen. Ze hadden geen bagage en waren via een andere uitgang gekomen!
Na een bak koffie gaan we naar het Reine Sofia museum met moderne kunst, ´s avonds wandelen we door de stad en eten in een restaurantje.
Die avond krijgen we contact met Marion waar we direct heen gaan.

De dag erop komen mijn nicht Monique, een vriendin Janet en Oscar, de broer van Marion aan in Madrid. Monique heeft voor ons een pakket met kadootjes meegekregen vanuit Nederland.
Het is heel gezellig met z´n zessen in Marion haar huis.

Oud&Nieuw vieren we op het Plaza del Sol, een groot plein midden in de stad.

De rest van de dagen vullen we met uitslapen, ontbijten en door de stad slenteren.

We wensen iedereen een gelukkig 2006.

Heel veel groeten, Diënne en Coen

Voor foto´s:


http://www.mijnalbum.nl/Album=8PJ7NNS8