Dag 1 t/m 17 Nederland, Duitsland

Na een week fietsen en een week relaxen is het weer tijd voor een bericht.

Allereerst, het gaat ons erg goed, we zijn nog steeds erg gelukkig samen, het fietsen gaat goed (de fietsen doen het ook nog steeds haha), we ontmoeten hele aardige en gastvrije mensen en het weer is redelijk.

We slapen tot nu toe elke nacht bij mensen, de eerste nacht hadden we pas na 5 keer aanbellen een plekje, in de koeiestal nog wel! Lekker warm, maar ook wel lekker stinken naar persvoer de volgende dag!
Vaak als we ergens aankomen en een plekje hebben gevonden, krijgen we ook direct eten, drinken en zijn mensen ook wel heel nieuwsgierig. 's Ochtends krijgen we meestal ontbijt en ook nog een mooi lunch pakketje mee. Zo sliepen we dus al in een koeiestal, de dag erna in een schuurtje (lees: houten blokhut schuurtje) bij een super-de-luxe groot huis, waar we meteen na aankomst warm eten kregen met een toetje en later nog lekker wijn. Ontbijt ook lekker sjiek, haha!
Daarna bij een boerderij (voor ons al sopboer!) Echt zo ouderwets, alles vies en groezelig, broodjes van een week oud... Geslapen in de slachterij, ook al zo'n lekker luchtje om in te slapen!
Ook zijn we al bij een echtpaar terechtgekomen waar we in de sauna hebben gegeten en heerlijk in een bed hebben geslapen.
Een kelder, ook warm en droog, en ook bij een andere boer hadden we bijna een apartement voor onszelf!
Al met al hebben we of veel geluk, of de mensen zijn in deze wereld nog heel gastvrij! In deye weersomstandigheden werken ook wel mee natuurlijk, vaak koud, sneeuw en ook wel regen.

Ik moet er nog wel goed aan wennen dat we zoveel krijgen van mensen, in nederland is het zo normaal om voor jezelf te zorgen, dat het soms moeilijk is om te aanvaarden dat mensen zoveel weggeven, ook al hebben ze zelf niet zoveel....

De laatste week hebben we bij vrienden van Coen gezeten, Barbara en Torben, die wonen bij Augsburg. Morgen fietsen we weer verder.
Deze laatste week voelde echt als vakantie. Heerlijk. Was ook echt nodig want Coen was sowieso oververmoeid en ik vond het ook wel fijn om even lekker uit te rusten en uit de stress te komen.
Coen was vorige week echt op z'n laatste loodjes bezig: eerst liesbreuk, dan verkouden, stress voor het weggaan en dan meteen gemiddeld 90 km per dag fietsen in de ijskou! En dat alles zonder rust te nemen!
Bij Barbara en Torben is het helemaal bijkomen: elke dag lekker uitslapen, cappuccino's drinken, 3 uur lang ontbijten, veel kletsen, af en toe buiten in de sneeuw een beetje wandelen, gluhwein drinken, 's avonds lekker eten met bier erbij, veel 'Bayerische Spezialitäten' (waarvan ik nu al aan de race ben, haha!), veel kletsen en weer vroeg naar bed.

Heel fijn, maar zelfs dat zijn we nu wel weer zat.
Morgen fietsen we weer fijn verder richting Basel, Lyon, Montpellier, Barcelona en Madrid waar we Oud en Nieuw gaan vieren met wat vrienden die overkomen.

We hebben een tent bij ons, nog niet gebruikt, we hebben zelfs nog noodvoer over zoals koekjes en chocola die we hebben gekregen omdat we zoveel eten onderweg krijgen.

Ook nog even leuk om te vertellen.
We klopten een keer ergens aan om onze thermoskan (die we overigens ook hadden gekregen) bij te vullen voor thee. Dan vroegen we ook meteen of we misschien binnen onze broodje mochten eten, en ja hoor.... 10 minuten later staan er dampende borden chili con carne voor onze neus, cappuccino's, en ook nog 2 (p.p.) dikke stukken taart voor onze neus. Da's pas leven!

Ik had niet verwacht dat het zo vaak zo makkelijk zou gaan...

Ik hoop dat deze mail wat van jullie vragen kan beantwoorden en dat het weer leuk lezen is.

We denken vaak aan veel mensen thuis, en vooral als we weer een pak Verkade koekjes openmaken, of de chocola knagen in de kou!