Australië 2

foto's op www.wereldfietser.mijnalbums.nl

Australië 2: Bright- Melbourne

Donderdag 2 april 2015

Lieve allemaal,
Het vorige verslag was niet klagerig bedoeld, misschien kwam het zo over. Alleen de eerste dagen moesten we even wennen aan het land en alles.
Desalniettemin heeft Bianca van het reisbureau meteen contact opgenomen met Britz, de verhuurmaatschappij, om beklag te doen over de staat van de camper. Zij waren weer geschrokken en nu zitten we in Melbourne op een camping dichtbij Britz zodat ze morgenvroeg verder kunnen gaan met repareren van allerlei gebreken. Britz regelt de camping en vervoer naar de stad, dus best lekker geregeld zo! Bedankt!
Morgen is Goede Vrijdag en dat is hier net zoiets als 1e Kerstdag. Alles is dicht. Goede reden om een NL op te zoeken die hier woont. Altijd leuk.

We hebben het echt naar ons zin. Het bivakkeren in de camper gaat nu ook goed, we hebben ons ritme gevonden in eten, slapen, ombouwen, spelen en rijden. Australië is goed voor kleine kinderen, elk dorp/ stad heeft een mooie speeltuin en mensen lijken dol op kleine kinderen te zijn, ook al zijn het 3 wilde jongetjes… Olaf gaat z’n broers achterna, na het lopen leert hij nu ook al om weg te lopen, haha! Ook hiervoor hebben we onze tactieken en tuigjes.
Een ding snappen we niet. Het land is zo ontzettend groot en uitgestrekt, er is zoveel ruimte overal, maar op de meeste campings zijn de plekken klein en zit er vaak niet meer dan 2 meter tussen de auto’s/ caravans/ tenten. Erg jammer. Daarom proberen we wat meer op vrije plekken te staan, zoiets als bij het zwembad in Tubbergen, maar dan mooi, meestal. Er zijn ook gratis campings. En we hebben mensen gesproken die zeiden dat je overal mag staan, behalve als er staat dat het niet mag. Precies andersom als in NL dus. Dus dat hebben we ook gedaan.

maandag 6 april 2015
De afgelopen dagen hebben we Melbourne bezocht en bekeken. We staan bij Neal en Alyssa in de straat geparkeerd. Heerlijk rustige straat, vlakbij het strand van de baai. Neal is weer de zoon van Cees en Paula Ribbe, die we in Estepona, Spanje ontmoet hebben. In 2006. Neal en Alyssa zijn net zo aardig en leuk, dus we hebben het prima naar ons zin. De jongens zijn helemaal fan van ze en Jasper noemt Neal weleens Yet. Heel grappig. We denken dat ze gewoon surrogaatfamilie uitzoeken op plekken waar we iets langer blijven. Ze voelen zich snel op hun gemak en thuis. Dat is een goed teken op reis.
Coen en ik missen NL en thuis helemaal niet. Dat hadden we ook niet verwacht. Sorry familie thuis…
We vinden het heerlijk om zonder tijdsplan rond te zwerven .
Waarschijnlijk gaan we morgen verder.

Wat fragmenten uit het dagboek:

27-03-2015 Bright – NP Mt Buffalo – Vrije kampeerplek Smoko Campsite, gratis
Het was vannacht heerlijk warm in de camper en iedereen heeft lekker geslapen. Jasper heeft Menno niet wakker gemaakt en Menno wordt pas om 7:30 uur wakker. Wij zitten dan allemaal klaar voor het ontbijt. Zo rond 10:00 uur rijden we de camping af. Eigenlijk vonden wij de camping duur en staan we liever op een kleine goedkope camping met veel ruimte. We gaan naar National Park Mount Buffalo. Het is een klim van 39km tot aan de top, The Horn. Onderweg is er een zijweg die ons bij een prachtig uitzichtpunt brengt. Daar gaan we uit de auto en klimmen over de rotsen. Jasper en Menno vinden het prachtig. Olaf ook, maar hij is nog te klein. Wij vinden het ook mooi. Af en toe kunnen we door de wolken heen iets zien. Als de zon gaat schijnen besluiten wij een wandeling van ongeveer 2km te maken. Het is voor het eerst dat Menno heel enthousiast. Er zijn veel trappetjes in de route en Menno springt van elke tree. We gaan naar de ondergrondse rivier. De jongens moeten hem zoeken en vinden dit spannend en leuk. Menno vindt telkens een stuk boomschors van een meter of anderhalf die hij als vishengel gebruikt. Bomen in Australië laten de schors i.p.v. de bladeren vallen. Ik vindt dat heel bijzonder. Na het vinden van de rivier is het tijd om terug te gaan. Ook de terugweg gaat prima met Menno. Olaf vindt alles best. Hij zit op de rug bij Diënne en kan veel zien. Terug bij de camper rijden we door naar The Horn. Onderweg is er een restaurant Dino Dell dat stamt uit de jaren 60 en nooit is veranderd. De eigenaar is vriendelijk en zit verlegen om een praatje. Het is er niet gezellig en te duur. Wij kopen er niets. Er is een skilift geweest maar die is in de bosbrand van 2003 verwoest en niet meer opgebouwd i.v.m. klimaatopwarming. Iets verder vinden we het skigebied van Mt Buffalo. Dit is echt een lachertje. 3 hele korte liftjes en heel oud. Het landschap is hier met veel verbrande dode licht grijze bomen zeer vreemd. In combinatie met de mist en laaghangende wolken is de sfeer best spannend te noemen. De laatste 3km is onverhard. Boven is niet zoveel te zien. Teveel wolken. Het waait hard en alleen Coen gaat er even uit om een foto te maken. De weg terug gaat altijd sneller dan erop. Terug in Bright kopen we boodschappen bij Woolworths. D gaat alleen naar binnen en C zoekt een plek op de parkeerplaats. Daarna door naar onze gratis camping plek. Deze is 17 km zuid van Bright. We vinden een mooi plekje en ontmoeten een groep Australiërs. Ze horen niet bij elkaar maar hebben elkaar hier getroffen. Het is erg gezellig. Wij gaan iets verderop staan. D begint met koken terwijl C met J hout zoekt voor het kampvuur en ook het kampvuur maakt. Dit kan vlak bij de camper. Menno wordt ondertussen ook wakker en wil alleen maar worst op de BBQ. Wij hebben geen rooster dus vragen wij de buren die ook een houtvuur hebben en op een vaste BBQ plek zitten. Ja hoor, het bbq-en is geen probleem. De man wil zelfs de bakplaat schoonmaken. Wij leggen er toch folie op dus maakt het ons niet uit hoe vies de plaat is. Menno heeft het weer naar zijn zin. De mensen zijn wel heel erg dik. Hebben een uitkering en leven in hun caravan. Wel zijn ze heel aardig. D heeft ook de penne met saus klaar en samen met de worst smaakt het heerlijk. Na het eten gaan we met z’n allen om het kampvuur zitten. Daarna is het bedtijd voor de jongens. De nacht is erg koud, ongeveer 8 graden in de camper.

28-03-2015 Camping Smoko (17km zuid Bright) – Mt Hotham – Bruthen,
Door de kou is iedereen vroeg wakker. We gaan ontbijten. Na het eten zijn we om 8:30 uur aan het rijden. Het weggetje van camping naar de grote weg (1km) heeft veel gaten. We hobbelen zo naar de grote weg. De weg is mooi en de zon schijnt. Er staan veel bomen direct langs de weg. Het heeft een laan idee. Echt heel mooi. We nemen de hoogste asfaltstraat die het hele jaar door begaanbaar is van Australië. De top zit op iets van 1800meter. De klim is geweldig. Het is kraakhelder. Boven op de top zijn we op 9:30 en het is 9 graden. Omdat de zon vol op schijnt en er geen wind is voelt het zacht aan. We besluiten om hier koffie te gaan drinken. We treffen mensen uit Perth die ons een kaart van de Nullabor geven. Ook krijgen we tips voor onderweg. Mensen vinden het moedig dat we met 3 kleine kids reizen. Ondertussen vermaken Menno en Jasper zich in het grit dat langs de parkeerplaats ligt. Met Jasper en Menno gaat Coen nog even naar de skilift waar de stoeltjes vanaf zijn. De stoeltjes liggen netjes in een rijtje naast de lift. Ik vertel Menno dat de lift slaapt. Menno vraagt: “Hebben de slapende liften ook een speen?” Dan komen de twee mensen van de camping van gisteravond aangereden met hun camper. We komen al snel in contact. Sue en Darryl wonen in Sydney en trekken rond door Victoria. Ze geven ons veel tips. Je mag in Australië overal staan behalve op de plekken waar staat dat het niet mag. En met kids kun je volgens hun sowieso overal gaan staan. Je hebt altijd een goede reden. Het is inmiddels 11:30 geworden. We hebben ook al even de was gedaan en zo. Mt Hotham is wel een mooi skigebied. Het mooiste en meest Europees van wat we tot nu toe aan skiplekken hebben gezien. We spreken met Sue en Darryl af om samen te gaan lunchen. Wij rijden voor een zoeken een geschikte plek. Deze wordt 10km verderop gevonden in Dinner Plains. Er is daar en speeltuin en picknick plek met wc en hotel enz… We hebben en gezellige lunch. S en D geven ons nog meer tips.
We overnachten in Bruthen, leuke camping. Morgen naar de Buchan Caves.




zondag 29 maart 2015:Provendence Pond Bridge Restarea,
De grot is werkelijk prachtig! Enorm veel stalagtieten en –mieten, watertjes, kolommen en een soort golf van stalagmiet, zg. Niagara Falls. Ook een ruimte met een cupcake en een krokodil die de cupcake opeet. De gids is leuk, doet zelf ook aan speleologie. Na 45 min staan we weer buiten.
Jasper vond het erg mooi, Menno ook wel, maar zegt van niet, te donker. Op het eind deed de gids even alle lampen uit, pikdonker! Olaf zat goed in de draagdoek.

Dinsdag 30 maart 2015: Port Albert - Cowes, 64,00
Jasper moet al vroeg poepen, met Coen naar de wc. Ze gaan buiten de zonsopkomst kijken. Menno maalt mij wakker en zegt, mama kijk naar buiten, mooi groen! Het is prachtig.
We kleden aan en ontbijten binnen, We kijken naar de vele boten die langsrijden en te water worden gelaten. J en M kijken er de hele ochtend naar, zwemvest aan en hopend dat iemand hen meeneemt. Natuurlijk kan dat niet en gebeurt dat ook niet, maar Jasper heeft zoveel hoop dat hij erg teleurgesteld is dat h ij met niemand mee mag. Hij heeft zelfs aan een mevrouw in het Engels gevraagd, ze reageerde heel enthousiast, maar begreep hem waarschijnlijk niet…
Ze geven ook aanwijzingen aan bestuurders die achteruit rijden. We drinken nog een koffie aan het water en gaan op pad. Vandaag naar Phillip Island.
Daar is de Pinguïn Parade. Pinguïn komen in hun natuurlijke habitat aan land en daar kun je naar kijken. Goed georganiseerd uiteraard. Vanavond is het rustig, ze verwachten 3000 man… De jongens zijn moe, maar vinden het wel leuk om de pinguïns te zien.

Dinsdag 1 april 2015, Belgrave Park, gratis
We rijden over een goeie weg naar het noorden, Belgrave. De wegen in Australië zijn erg hobbelig.
Om 15.30 uur houden we een pauze in Belgrave, bij een schooltje, we eten crossbuns en druiven. Met een vrouw van in de 30 maken we een praatje en vragen of we ergens zouden kunnen staan met de camper. Ze denkt dat het wel zou kunnen in Belgrave Park. We gaan erheen en inderdaad, het zou kunnen. Speeltuin, wc’s, BBQ en bankjes. Een man geeft aan dat dat wel vaker gebeurt. We rijden nog even naar Puffing Billy, de stoomtrein om info te halen. Ziet er mooi uit, kost wel 99 dollar!!! Doen we toch iets fout in NL! Ik denk niet dat we morgen in de trein gaan, maar alleen ernaar kijken vanaf een mooie plek.
donderdag 2 april 2015: Melbourne, Big4, 64,00 (betaald door Britz)
Vannacht regen. Dat moet ook wel in zo’n groen park. De Platypus schijnt hier in de creek te leven.
We ontbijten binnen en daarna is het te nat om buiten te spelen, dus doen we binnen gezellig wat aan tafel. Kleuren en in het stickerboek. We overleggen met elkaar en de jongens of we naar de stoomtrein gaan. We zijn bang dat ze erin willen. Om 10.30 uur vertrekt de eerste trein en toevallig zijn we precies op tijd bij de Trestle Bridge. Het is veel leuker om de trein zo te zien dan om erin te zitten. Gelukkig denken de jongens er ook zo over. We gaan gauw naar het volgende station en daar zijn we weer precies op tijd! 2 treinen zien we binnenkomen en vertrekken, J en M zoeken een ansichtkaart uit, een voor opa Kees en een voor Collin en Leon. We eten brood met vis in de camper. J en M vinden boterhammen met tonijn en sardines ook erg lekker. Ze eten goed vandaag.
Olaf is erg moe. We rijden nu in een keer naar Melbourne, bijzondere stad zoals je binnenkomt, afwisselend groen parken met huizen erin en bebouwing, alles laag, alleen maar bungalows en shoppingcenters.
Bij Neal zijn huis stoppen we, als we hier slapen moeten we op straat parkeren en staan we erg scheef. Ze zijn er niet, we passen onder de boom en rijden door naar Britz. Volgens navman nog 20 minuten, maar we doen er wel een uur over. We gaan recht door het centrum en het is hartstikke druk. Menno en Olaf zijn weer wakker.
Om ongeveer half 3 komen we aan bij Britz, Coen loopt naar binnen en Diënne veegt nog even snel de camper en ruimt op.
Ze weten al van onze camper. Coen loopt met een mannetje alles langs en ze zijn ervan geschrokken. Ze lopen alles na en proberen vandaag zoveel mogelijk te repareren. De kinderen spelen lekker in de speelhoek terwijl Coen en ik wat op internet doen en paaseitjes eten. De bedden en handdoeken worden gewisseld en afspraken voor morgen gemaakt. Morgen kunnen we de camper weer inleveren voor verdere reparaties. Vanavond kunnen we op de Big4 camping in de straat staan, die betalen zij ook.



Zaterdag 4 april 2015: Melbourne
We zijn op tijd wakker en na het ontbijt rijden we om 8.50 uur naar IKEA. Daar zijn we redelijk snel. Parkeren is wat lastig, gelukkig is er ook een open parkeerterrein. Bij Ikea drinken we koffie en halen een nieuwe kinderstoel en een gaasnet om speelgoed in op te bergen voor de kinderen.
Dan eten bij de camper, er zijn wespen. Na het eten terug de mall in. Buiten is het mooi weer.
We raken de kinderen kwijt, toilet bezoek en een helikoptertje waar de jongens toch niet in blijven. Coen vindt ze terug in een speelgoed winkel. Jasper zegt;” maar mama, jullie moeten ons ook niet alleen laten.” En daar heeft hij helemaal gelijk in, dat gaan we niet meer doen.
De kinderen mogen nog een koekje versieren. Bij de Coles halen we nog wat boodschappen. Terug bij de camper blijkt de jerrycan met diesel te lekken, dus daar zijn we even mee bezig. De jongens ontdekken de treinen en Olaf valt al snel in slaap.
Jasper en Menno hebben zo hun eigen benamingen voor de tram. Menno zegt;” kijk een trempel.”, zegt Jasper;” nee Menno, dat is geen trempel, maar een straattrein! “
En zo vermaken we ons een paar dagen in Melbourne, met het openbaar vervoer.

Zoals ik al zei gaan we waarschinlijk morgen verder. Eerst richting the Grampians, daarna de Great Oceanroad naar Adelaide.

Lieve groeten,
Coen, Diënne, Jasper, Menno en Olaf