Singapore: een warm welkom

FOTO'S OP: WWW.WERELDFIETSER.MIJNALBUMS.NL


Op dit moment zit Coen met Olaf in het ziekenhuis, niets ernstigs hoor, waterpokken.
Maar we zullen bij het begin beginnen.
Maandag zijn we met de trein naar Schiphol gegaan. Wat een feest! Iets ervoor had Olaf de hele auto van Opa Demmer nog onder gespuugd, maar gelukkig kon Coen het meeste schoonmaken en de kleren uitwassen. We hebben een autostoel meegenomen voor Olaf zodat hij in het vliegtuig lekker vastzit en in Australië kunnen we deze stoel in de camper gebruiken.

’s Middags in het hotel, waar de jongens even slapen/ relaxen op bed en wij de laatste dingetjes regelen, gaat het brandalarm af! Jasper heeft pas op school brandoefening gehad, dus hij neemt zijn trui en beer mee, Diënne haalt Olaf uit bed en loopt met hem, Jasper en Menno (op blote voeten!) over de brandtrap naar beneden. Buiten is niemand. Bij de receptie kijken ze ons een beetje raar aan, helemaal als ze horen dat we door de nooduitgang zijn gegaan. Het was maar een oefening. Menno is geschrokken en daarom krijgen we allemaal een hapje en een drankje aangeboden…
’s Avonds komt de hele familie Verkade met ons eten op Schiphol. Het is heel gezellig. Daarna doen we nog een bakkie in ons hotel. Olaf spuugt de lift nog een keer vol en ’s nacht zijn bed ook nog een keer. Het personeel is erg behulpzaam en aardig.
Dinsdag zijn we mooi op tijd bij de incheckbalie, als derde aan de beurt en ook hier weer zeer vriendelijke dames aan de balie. De rugdragers mogen mee naar het vliegtuig en de autostoel mag mee ín het vliegtuig. We leveren onze ene tas in en gaan naar de hema om een nieuw speenkoord te kopen. In de haast vanmorgen zijn we Olaf zijn speen en speenkoord kwijtgeraakt.
Richard, Bianca, Collin en Leon komen uitzwaaien en samen met hen drinken we nog een kopje koffie. Leon heeft een mooie tekening gemaakt voor ons. Een enkele traan bij dit afscheid, minder beladen dan wanneer iedereen op Schiphol staat.
Om 8.30 gaan we door de douane en zwaaien we naar de uitzwaaiers.
We lopen over de banden, J en M vinden de loopbanden mooi en kijken vliegtuigen. Plassen, schone luiers en door naar de bagagecontrole. We hoeven eigenlijk nergens lang te wachten en kunnen zo door. Voor in de boardinghal mogen we op gereserveerde plekken plaatsnemen. En als bijna eerste naar het vliegtuig. Daar installeren we Olaf in zijn troon en de jongens in de gordel. En leuk dat het is!

De vlucht gaat goed, Olaf spuugt zijn fles er weer eens uit en Coen kan weer aan het wassen!
Een lange vlucht alleen is relaxter; eten, filmpje kijken, slapen, het kan allemaal. Met 3 kleine jongens niet! Dus maar heel even geslapen. In het vliegtuig besef ik, Diënne, dat we echt wel een nacht gaan overslaan…
Om 5 uur lokale tijd landen we in Singapore, verder een heel ‘zachte’ vlucht. Alleen tijdens het eten wat turbulentie.
Bij de landing zijn J en M erg enthousiast over het gehobbel, ze gaan helemaal lachen. We hebben complimenten gekregen van andere passagiers dat onze kinderen zo lief waren. We zaten met heel stel andere kinderen in de buurt.

Woensdag 4 mrt
Changi Airport is echt geweldig! Schoon tapijt, marmer, geen rijen en na een uurtje zitten we in de taxi. De driver rijdt slecht en we zijn bang dat Olaf weer gaat overgeven. Als we er bijna zijn gebeurt dat ook. Gelukkig is het niet ver meer. Yet hoort ons aankomen en verwelkomt ons. We zijn meteen echt welkom. Het is letterlijk een warm welkom, om 6 uur is het al 27 graden. We doen een rondleiding door het huis en na een douche kruipen we in bed…
Ed en Yet zijn geweldige mensen! Het is letterlijk en figuurlijk een warm welkom, 27 graden om 7 uur ’s ochtends… Overdag 35 graden.

DOnderdag t/m zondag
De dagen in Singapore vliegen voorbij. Het is grappig om te zien dat Jasper zijn ogen uitkijkt en rondloopt alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Meteen gaan we naar een Chinese tempel en een Indische tempel met de bijbehorende rituelen, geuren en lawaai!
Eten doen we in een foodcourt, dat is een verdieping met allerlei eettentjes, vlees, soepjes, noedels, rijst. Jasper eet liever een boterham en Menno wil alles wel proeven.
Coen en ik beseffen vandaag ineens wat we gaan doen de komende tijd, heel bijzonder om hier (terug) te zijn met de kinderen.

We bekijken de torens met de boot erbovenop, en gaan erop, we lopen door de Botanic Gardens, nemen de metro overal heen, ook super schoon en efficiënt!

Verder zwemmen we elke dag zoveel mogelijk in het zwembad in de tuin en eten we heerlijk.
En ontdekken dat Olaf waterpokken heeft! En dat je dan niet mag vliegen! Zondagavond belt Coen met de reisverzekering en daar wordt inderdaad bevestigd dat we niet mogen vliegen en dat zij alles gaan omboeken voor ons. Maar eerst moeten we een verklaring hebben van een arts dat Olaf niet ‘fit to fly’ is. Daarvoor zit Coen nu met Olaf in het ziekenhuis…

We maken ons geen zorgen, Olaf heeft weinig last en van Ed en Yet mogen we nog een paar dagen langer blijven. Hopen dat we in Australië zijn voor Menno waterpokken krijgt…

Ik wilde niet te lange verslagen schrijven, dat is nu al niet gelukt. We houden jullie op de hoogte.

Liefs Olaf, Menno, Jasper, Coen en Diënne