Australië 7: Darwin - Alice Springs

Australië 7: Darwin – Kakadu NP – Katherine – Mataranka – Devils Marbles – Alice Springs – Uluru/ Ayers Rock – Kings Canyon – MacDonnell Ranges – Alice Springs

Met moeite nemen we afscheid van Darwin. Wat een heerlijke tijd. Zo aangenaam warm elke dag, leuk gezelschap en mooie camping. Hebben weer 1,5 dag bij Maui doorgebracht en deze vestiging mag de prijs voor meest onvriendelijke, minst klantgerichte vestiging wel verdienen!! We kunnen niet geloven dat mensen nog een camper huren bij dit bedrijf, als je zo wordt afgesnauwd.
Uiteindelijk na lang wachten en veel zeuren hebben wij onze bonnen verzilverd gekregen en schoon beddengoed, dus wij kunnen verder.
Het is ons wel opgevallen dat de mentaliteit van Australiërs ook hierin verschilt met de Europese. In Europa is men gewend om snel geholpen te worden, en als je dik geld betaalt, ook meestal vriendelijk geholpen te worden. Hier wacht men, en wacht men. In het verkeer gaan ze rustig staan wachten en als je even de trage toerist bent, is er niemand die gaat toeteren. Bij de kassa moet je ellendig lang wachten tot de kassière alle boodschappen in plastic zakjes heeft gedaan, elk zakje 3 items, en dan ook nog een praatje, echt supertraag! Alleen de Aldi heeft gewoon het Europese systeem.
Dus bij Maui laten ze mensen ook 2 uur wachten, geen probleem. En niemand die klaagt. Behalve de Europeanen.

Maar goed… we rijden Darwin uit, op naar Kakadu NP. We maken een boottochtje op de Adelaide River. Op de kant liggen ze, de grote zoutwaterkrokodillen. Regelmatig komt er een naar de boot gezwommen, ze weten al dat er een hapje komt. 4 keer per dag vaart de boot uit en worden er met een hengel stukje vlees boven de krokodil gehouden, die moet daarvoor wel een kunstje vertonen: uit het water springen. Bij de derde sprong krijgen ze een klein stukje om te eten. Met het kunstje wordt zoveel energie verbrand dat de krokodil gewoon moet blijven jagen. Bij een grote vangst, kan een krokodil wel 12 maanden zonder voedsel!
Ook al was het een kunstje, we hebben we goed de krokodillen kunnen bekijken en ze leven er ook echt in het wild, wel indrukwekkend hoor!

De route gaat naar het zuiden, naar middelpunt Alice Springs. Onderweg gaan we in Mataranka naar een echt mooie hete bron, Bitter Springs. Om 9 uur liggen we allemaal te dobberen in het warme water. Deze keer is de bron helemaal helder, het water doet zelfs een beetje blauwig aan (nee, geen blauwalg!)

De afstanden tussen de plaatsen en bezienswaardigheden zijn nog steeds groot. Wel is er elke 250-300 km een tankstation. Maar… soms gebeurt het dat een tankstation geen diesel heeft! Gelukkig hebben wij al snel een keer een jerrycan gekocht en gevuld, en in de ‘kelder’ gezet. Dus toen wij de tank leeg hadden en de pomp ook leeg was, konden wij zelf langs de kant nog even tanken. En… gelukkig was het volgende tankstation niet verder dan 50 km… Dus hadden wij geen probleem.
Wel onderweg nog een man meegenomen, die wel echt alles leeg had, we zijn dus niet de enigen en alle jerrycans op campers en caravans zijn echt niet voor niets!

We bekijken de Devil’s Marbles, grote ronde keien die op elkaar liggen, her en der in het landschap. We zijn er met zonsondergang en dat maakt het wel erg mooi. We eten er en komen aan de praat met Mark uit Alice Springs. We mogen wel bij hem in de tuin bivakkeren als we in Alice aankomen. Hij is met zijn 2 zoons op pad en zijn moeder. Ze slapen gewoon buiten, maar het is die nacht maar 2 graden!
Wij slapen binnen en hebben het ook koud.

De volgende dag rijden we naar Alice, niet het stoffige stadje dat we verwacht hadden, maar een gewone schone, vrij groene stad. Sinds 10 jaar groeit er een Afghaans gras in de woestijn, het woekert, en dat zorgt voor minder stof.
We bekijken Alice Springs en maken een grove planning omdat we over 4 weken in Brisbane moeten zijn. Dan komen Bart en Aimée (zus van Diënne). We denken het wel te kunnen halen om ook nog naar Cairns te gaan.

Maar eerst ‘The Rock’. Het is nog 400km naar Ayers Rock/ Uluru. We nemen een lifter mee, Daniël, een schotse jongen van 19. Menno vindt het niet zo leuk en hijzelf ook niet, want hij wordt misselijk van het achteruitrijden. Als wij gaan lunchen, probeert hij een andere lift te krijgen, maar als wij na een uur weer langs hem rijden, wil hij toch wel weer mee. Coen gaat achterin, ook prettiger voor Menno.
We boeken een campingplek en droppen Daniël. Dan gaan we naar Uluru kijken met zonsondergang. Het is inderdaad erg indrukwekkend en de kleuren veranderen steeds. Uluru is de grootste monoliet ter wereld en gaat nog 5km onder de grond.
De volgende dag doen we de Olga’s. We wandelen langs en tussen de rare ronde bergen. De dag erop bekijken we Uluru van dichtbij. ’s Middags rijden we richting Kings Canyon.
Kings Canyon is een kloof met een prachtige wandeling van 6km, we lopen allemaal met veel plezier en genieten van de mooie uitzichten en de rotsformaties. Zelfs Olaf klautert al een stuk vrolijk mee. We doen er precies de voorgeschreven 3,5 uur over, inclusief lunch. Best knap al zeggen we het zelf.
We rijden in een dag naar de MacDonnell Ranges en bezoeken een aantal ‘gaten’ in de rotsen. Voor de volgende dag staat er weer een wandeling op de planning. Met de leuke, en goeie, wandeling in ons achterhoofd starten we met goede moed aan een wandeling van 7 km waar 3 uur voor staat. Lijkt makkelijker… Niets is minder waar, er is geen vlak stukje en alleen maar rotspaadjes en mulle zandpaadjes, daarbij hebben de jongens de wandeling van eergister nog in de benen. We zijn blij als we na 5 uur lopen/ slenteren weer bij de auto zijn! IJsje verdiend!
Terug in Alice Springs doen we nog een was en een douche en dan gaat de reis naar Cairns beginnen…