Australië 3: Melbourne - Kalgoorlie

Foto’s op: www.wereldfietser.mijnalbums.nl (vanwege de trage internetverbinding is het niet gelukt om nieuwe foto's te uploaden. )

Australië 3: Melbourne – Adelaide – Kimba

Hallo allemaal!

23 april 2015:
De tijd vliegt, en de kilometers ook. We hebben inmiddels zo’n 5000 km op de teller staan. Sinds Melbourne hebben we niet meer op echte campings gestaan. De ene nacht slapen we op een parkeerplaats langs de weg (dat is hier erg normaal en veilig, je staat meestal met een paar wagens meer), de andere keer midden in een dorp of stadje op een parkeerplaats bij een sportveld, of we slapen op een bushcamping. Dat zijn (meestal) prachtige plekken in het bos of bij een meer waar een wc bij is en soms een douche. Als het niet te droog is mag je een vuurtje maken op deze campings. Vooral Menno is hiervoor te porren, en helemaal als er worstjes op het menu staan!
Op dit moment, 23 april, zijn we in Kimba, een klein dorp op Eyre Peninsula, waar we zijn blijven hangen vanwege internet en een warme douche. Allemaal weer schoon en fris! Kunnen we er weer een paar dagen tegenaan.

We bereiden ons voor op de ‘oversteek’ naar het westen. Volgens velen is het een hele happening met weinig water en voorzieningen. Het lijkt ons nog niet zo heel moeilijk, 1000 km over een lange rechte weg. In Europa draai je je hand er niet voor om. Maar goed… alle adviezen mee te nemen hebben we genoeg blikvoer ingeslagen en zullen we zorgen dat water- en brandstoftank gevuld blijven.
Het blikvoer is een verhaal apart. In Australië mag je over de staatsgrenzen geen vers fruit en groente meenemen, geen honing en geen aarde, plantjes e.d. Het is ons nog steeds niet duidelijk hoe het zit.
We hadden dus in Victoria bij de Aldi lekker veel groente en fruit ingeslagen, nog een klein beetje betaalbaar, en wilden naar South Australia. En dat mag dan niet, of je moet alles weggooien. Maar goed, wij zijn weer naar de kust afgezakt om een paar dagen langer in Victoria te blijven, zodat we al het eten konden opeten. Geen probleem!
Maar het gekke is dat we de honing allemaal hebben opgegeten en toen we in South Australia weer nieuwe honing kochten, was dat dezelfde honing als die we in Victoria hadden gekocht, en hadden op moeten eten. Wie snapt het nog???

Vanaf Melbourne hebben we een stuk Great Ocean Road gedaan, toen naar het noorden door The Grampians, weer naar de kust, Portland, vanwege het eten. Door naar Adelaide, waar we een dagje in de stad hebben gekeken.
In de Barossa Valley hebben we even bij Jacobs Creek binnengekeken en zijn toen doorgereden richting west. Via Port Pirie aan de kust naar Flinders Ranges. De Flinders Ranges is een heuvelachtig gebied met mooie gorges. Dit gebied vonden we misschien wel het mooist tot nu toe.
En nu zijn we dan echt richting het westen aan het rijden.

28 april 2015: Kimba - Kargoorlie

Inmiddels zijn we een paar dagen verder. Het was niet gelukt om bovenstaande op de site te zetten.
We zijn in Kargoorlie aanbeland. Een stad met 30.000 inwoners en de grootste open goudmijn van de wereld. Hier graaft men met enorme grote graafmachines de grond af. Ook de jongens zijn onder de indruk van de reusachtige vrachtwagens.
De teller staat op 8000 km.
We zijn door een grote woestijn gereden van oost naar west. Deze woestijn heeft de naam: “Nullarbor”. Dit betekend geen bomen. Het was gek dat er van het ene om het andere moment geen bomen meer zijn. Het was inderdaad een lange weg, weinig voorzieningen en water, maar genoeg diesel en mooie slaapplekjes. Hier zagen we ook echte ‘roadtrains’. Vrachtauto’s met 2 trailers. Erg lang, in Europa zijn vrachtauto’s 18 meter, in zuid Australië 36 meter. Na een gesprekje met een chauffeur weten we dat er in west Australië zelfs roadtrains van 58 meter rondrijden.

Ondanks dat we veel hebben gereden, hadden de jongens er geen problemen mee. We konden op parkeerplaatsen en ‘campings’ vuurtje stoken en Jasper kon fietsen. Het waren maar 1 of 2 dagen zonder speeltuin!
Olaf gaat graag met Jasper en Menno op pad. Als we een vuurtje maken staat hij vooraan om er van alles in te gooien, blaadjes en takken. Wij moeten dan goed opletten dat hij er geen speelgoed in gooit.
Jasper heeft het kleuren ontdekt, hij kan heerlijk aan tafel zitten kleuren, of als we rijden, op schoot.
We hebben voor Jasper een mooie roze fiets gevonden(bij een Leger des Heils winkel), hij vindt hem prachtig en nu hebben we in ieder geval 1 iemand die z’n fiets niet hoeft te missen!
Menno is een echte grappenmaker, hij kan ook samen met Jasper heel hard lachen achterin. Hij gaat ook steeds beter en grappiger kletsen.
We zitten nog steeds elke dag wel een of meerdere keren in een speeltuin, maar het mooiste spelen is met water en zand, waar we ook zijn!

Vanaf Kalgoorlie gaan we verder naar zuidwest, eerst naar Wave Rock bij Hyden en dan richting de zuidwestkust. Daarna door naar Perth.

Gisteren hebben we onze eerste ervaring gehad met bushvliegen. Als je uit de auto stapt zitten er meteen minstens 20 vliegen op je gezicht. Echt heel ranzig. De kinderen vinden het verschrikkelijk. Vanaf Kalgoorlie waren we naar een mooie dam met kampeerplek gereden, 200 km heen, om meteen weer te kunnen omkeren vanwege de vliegen. Net in het donker kwamen we weer op de mooie camperplek in Kalgoorlie aan, naast de speeltuin en wc’s.
Het schijnt dat deze vliegen overal in de Outback, het droge ‘woestijngebied’, en in het noorden van Australië zijn. We gaan vandaag maar mooie hoeden met vliegennet kopen voor ons allemaal!

Hopelijk gaat het in Nederland ook goed en missen jullie ons niet al te erg! Wij hebben het nog prima naar ons zin en genieten volop!

Groetjes en liefs van ons alle 5!